توان‌بخشي فعاليتي است كه هدف آن توانمندسازي اعضاي افراد ازكارافتاده به‌منظور رسيدن به حداقل سطح فعاليت فيزيكي مي باشد. از آنجا كه رباتها قادر هستند روشهاي درماني سنتي را با افزايش دقت و ارتباط مناسب با بيمار انجام دهند، تحقيقي جهت طراحي و ساخت مكانيزم موازي جهت كمك به فرايند توان‌بخشي صورت مي پذيرد. مفاصل انتهايي دست ‌و پا همواره در معرض آسيب‌هاي متعددي هستند. مچ دست و مچ پا به خاطر درجات آزادي بالاي حركتي از يكسو مشكلات جدي تري داشته و بهبود آن نيز پيچيده تر است. آسيب هاي وارده به مچ پا به نسبت آسيب هاي مچ دست كمتر است كه اين امر را نشان مي‌دهد كه مچ پا براي توان‌بخشي رباتيك مناسب تر است. ازاين‌رو طراحي و ساخت يك ربات توانبخش جهت انجام عمل توان‌بخشي مچ پا انجام شده است. فيزيوتراپي ساده ترين و ابتدايي ترين معني توان‌بخشي است. فيزيوتراپي مجموعه اي از فعاليتهاي تكراري عادي زير نظر فيزيوتراپ براي برگرداندن توان حركتي بيمار مي باشد. مسائلي مانند كمبود پزشك و هزينه انتقال بيمار به نزد فيزيوتراپ يا بالعكس از جمله مواردي هستند كه هزينه فيزيوتراپي را افزايش مي‌دهند و ضرورت وجود ابزاري كه جايگذين آن شود را مشخص مي كنند. بر اساس مشاهدات، هر چه جلسات توان‌بخشي طولاني تر باشد اثر مثبتي بر پيشرفت حركتي دارند. اما بازتواني به وسيله فيزيوتراپ كار خسته‌كنندهاي است و زمان انجام آن محدود به خستگي و كمبود تعداد فيزيوتراپ هاست. پيامد منفي ديگر اين است كه زمان لازم براي تمرينات داده نمي شود. به علاوه تمرين به وسيله فيزيوتراپ قابليت تكرارپذيري و اندازه گيري پيشرفت و عملكرد بيمار را ندارد و اين تمرينات با كار زياد و فشار بدني بر روي فيزيوتراپ همراه است. از آنجا كه تعداد بيماران زياد و كار با آن‌ها زمان بر است، جايگذيني ربات با انسان بسيار مفيد به نظر مي‌رسد. هدف از ساخت رباتهاي توان‌بخشي اين است كه ابزاري براي آموزش فيزيكي معلولين باشند كه بتوان آن را براي بيماران در بيمارستان و همچنين در منزل استفاده كرد. اين رباتها عضو بيمار را به طريقه هاي مختلف به حركت وا‌ مي‌دارند. ربات، حركات زندگي روزانه را براي بيمار شبيه‌سازي ميكند. عضو ناتوان بيمار مي بايست در هنگام آموزش با مجري نهايي ربات تماس داشته باشد. با توان‌بخشي به وسيله ربات طول و تعداد جلسات تمرين افزايش و تعداد فيزيوتراپ هاي موردنظر كاهش مي يابد. البته بازتواني به كمك ربات، شكل اتوماتيك بازتواني نيست ولي درواقع سيستماتيك، قابل تعيين و قابل سنجش است. در مجموع مي توان گفت تمرينات طولاني به وسيله ربات تنها راه آموزشهاي شديد عضو و روش مقرون‌به‌صرفه بازتواني‌هاي كلينيكي است. نوآوري، در سيستم موازي نويني است كه متناسب با توان‌بخشي مچ پا طراحي و ساخته شده است. اين سيستم داراي نرمي ذاتي بالايي است زيرا از جك هاي نيوماتيكي استفاده شده است و از آنجايي كه هوا به عنوان ورودي جك ها وارد مي شود، تراكم پذيري هوا باعث انعطاف پذيري اين سيستم مي شود. نوآوري ديگر استفاده از سنسورهاي به روز است كه دقت موقعيت دهي ربات را بالا برده است. همچنين در اين سيستم از شيرهاي كنترل سرو استفاده شده است كه ميزان هواي ورودي و خروجي به هر يك از پاهاي ربات (جك هاي نيوماتيكي) را كنترل كرده كه متناسب با آن مي توان موقعيت مناسب پا را بر روي صفحه ي بالايي ربات مطابق با شكل كنترل كرد.